Immunoterapia przy użyciu komórek dendrytycznych

Układ immunologiczny prawie zawsze wykrywa złośliwy wzrost komórkowy. Jednak niektóre z tych niepożądanych komórek są niekiedy tak zmienione, że nasz układ odpornościowy nie klasyfikuje ich jako złośliwych. Dodatkowo po osiągnięciu określonego rozmiaru nowotwory są zdolne do wytwarzania substancji przekaźnikowych, które osłabiają reakcję mechanizmów obronnych organizmu.

Pacjenci onkologiczni mają dlatego często obniżoną funkcję układu odpornościowego. Lekarze starają się wzmocnić te mechanizmy przy użyciu leków, witamin, suplementów oraz uzupełniających terapii medycznych. 

Nowotwór pojawia się kiedy jedna z komórek złośliwych wymyka się spos ścisłej kontroli mechanizmów immunologicznych. Komórka ta może wtedy namnażać się w sposób niekontrolowany i wpływać na działąnie sąsiadujących tkanek.

Kiedy zdegenerowane komórki przedostają się przez węzły chłonne i naczynia krwionośne do inncyh obszarów ciała może dojść do powstania przerzutów.

U ludzi rozpoznanych jest około 100 rodzajów nowotworów. Każdy jest inny. Różnią się między sobą m.in. umiejscowieniem, szybkością wzrostu, tendencją do rozsiewu a także średnim wiekiem pacjenta, w którym się pojawiają.

DCT wykorzystuje potęgę naszego układu odpornościowego. Składa się z 3 etapów:

1. Wyhodowanie komórek dendrytycznych

Od pacjenta pobierane jest 200 ml krwi. W laboratorium specjaliści izolują z próbki komórki, które mają potencjał przeistoczenia się w komórki dendrytyczne. Dodawane są czynniki wzrostu. Proces ten zapewnia powstanie komórek dendrytycznych w ciągu 7 dni.

2. Odpowiednie kształtowanie komórek dendrytycznych

Wyposażanie komórek w próbówce w substancje przekaźnikowe skutkuje późniejszą ich zdolnością do rozpoznawania komórek nowotworowych w ciele. „Informacja” ta pochodzi z obumarłych i odpowiednio zmodyfikowanych komórek nowotworowych z ciała pacjenta.

3. Po podaniu szczepionki

Przemieszczają się one w organizmie przekazując “informację” cytotoksycznym limfocytom T. Po kontakcie z komórkami dendrytycznymi limfocyty aktywują się i zaczynają walkę z nowotworem w całym ciele.

Dodatkowo aktywowane są limfocyty pomocnicze, które wspomagają wspomniane wyżej “killer cells” w walce z chorobą. 

W przeciwieństwie do konwencjonalnych metod leczenia nowotworów takich jak chemioterapia czy radiacja, które wprowadzają do ciała toksyczne substancje czy też wymagają szkodliwego naświetlania, szczepionka dendytyczna wykorzystuje jedynie własny układ immunologiczny pacjenta. DCT walczy z nowotworem oszczędzając resztę organizmu.

Efekty uboczne naszej terapii pojawiają się niezwykle rzadko tuż po podaniu szczepionki. Mają zwykle bardzo lekki charakter i bardzo szybko ustępują. Charakteryzują ją objawy grypopodobne takie jak osłabienie i lekka gorączka. Efektem ubocznym może być również powiększenie węzłów chłonnych. Niekiedy występuje zaczerwienienie w okolicach wkłucia. W przypadku wystąpienia wszystie objawy ustępują w krótkim czasie. Żadne inne powikłania nie występują.

Liczba badań oraz naukowo udowodnionych korzyści ze stosowania DCT wciąż rośnie natomiast nie powinno się w żadnych okolicznościach całkowicie rezygnować z leczenia konwencjonalnego. Konwencjonalne metody leczenia mimo czasem ciężkich efektów ubocznych na przestrzeni lat dowiodły swojej skuteczności w praktyce oraz ciągle stanowią podstawę w leczeniu nowotworów.

Terapia dendrytyczna może być stosowana we wszystkich rodzajach nowotworów, z wyjątkiem nowotworów krwi.

Jednak najlepsze rezultaty przynosi kiedy w organizmie obecne są niewielkie ilości komórek rakowych, np. tuż po operacji.

System immunologiczny pacjenta z niewielką ilością komórek nowotworowych w organizmie funkcjonuje znacznie lepiej niż w przypadku gdy objętość guza jest znaczna.

Tak jak w przypadku innych metod leczenia nowotworów – im wcześniej zacznie się terapia, tym większa szansa na pozytywne rezultaty.

Skuteczność szczepionki możemy rozpatrywać w dwóch wariantach:

Wariant 1.: Pacjenci z guzem pierwotnym bez przerzutów, który może być usunięty chirurgicznie: 

W tym przypadku celem terapii jest 1. wyleczenie oraz 2. zapobiegnięcie wznowie. Skuteczność terapii oscyluje na poziomie 90%. Pojedynczy cykl DCT jest wystarczający.

Wariant 2.: Pacjenci, u których guz nie może zostać usunięty; mamy do czynienia z przerzutami; zaatakowane są inne organy:

Celem terapii jest powstrzymanie postępowania choroby oraz rozprzestrzeniania na inne organy ciała. W zależności od rodzaju nowotworu wskaźnik reakcji na leczenie waha się między 60% a 65% zgodnie z kryteriami WHO.

Mimo że nowotwór nie znika – jest kontrolowany. Przeżywalność oraz jakość życia wydatnie wzrastają.

W tym przypadku zwykle potrzebny jest więcej niż jeden cykl DCT. W zależności od indywidualnej sytuacji pacjenta cykl może zostać powtórzony po 6-9 miesiącach. 

Szczepionka zaczyna działać w ciągu 3 miesięcy od podania. Pełny efekt działania DCT obserwowany jest po 6-9 miesiącach.

Leczenie odbywa się w prywatnej klinice w Niemczech. W większości krajów europejskich leczenie DCT nie jest zatwierdzone. Transport wyhodowanych komórek dendrytycznych, który mógłby znacząco wpłynąć na spadek skuteczności szczepionki, jest niedozwolony.

Z punktu widzenia pacjenta DCT wygląda banalnie. Pobranie krwi podczas pierwszej wizyty a następnie wstrzyknięcie szczepionki tydzień później.

Jednak wyhodowanie komórek dendrytycznych oraz wyprodukowanie szczepionki jest procesem bardzo złożonym. Może być prowadzony jedynie w oficjalnie zatwierdzonych, wyspecjalizowanych laboratoriach wyposażonych w najwyższej klasy sprzęt medyczny.

Do produkcji szczepionki zgodnie ze ścisłymi regulacjami prawnymi wymagany jest również wysoko wykwalifikowany personel.